Weloverwogen besluiten

Een nieuw jaar, nieuwe kansen. Die gedachte zal ongetwijfeld ten grondslag liggen aan het feit dat ik deze week van veel mensen hoorde dat ze het nieuwe jaar gebruiken om een paar besluiten te nemen: Ik ga meer evenwicht in mijn werk-privebalans brengen, ik ga minder snoepen/roken/vlees eten, ik ga meer voor mezelf opkomen, enzovoort. Maar mijn ervaring uit voorgaande jaren leert dat na enige weken blijkt dat deze besluiten niet echt zijn uitgevoerd of maar half. Besluiten nemen blijkt makkelijker te zijn, dan ze uitvoeren.

Ik ben zelf ook niet altijd goed in het nemen van besluiten. Ik ga twijfelen omdat ik de kool en de geit wil sparen of omdat ik niet zeker weet wat wijsheid is in een bepaalde situatie.

Deze week was ik bij een bijeenkomst waar de leidinggevende slecht nieuws vertelde over het bedrijf en dientengevolge een aantal besluiten toelichtte. Ze deed dit als volgt: Ze ging op een krukje zitten in de midden van de kring medewerkers. Ze zat daardoor het laagst van alle aanwezigen. Ze legde eerst uit hoe de situatie ervoor stond en dat het ernst was. Ze gaf vervolgens aan wat die constatering met haar deed. Tenslotte plaatste ze de huidige situatie in het licht van de toekomst en gaf aan wat er volgens haar moest gebeuren en hoe ze de steun van iedereen daarbij nodig had. Ondanks het slechte bericht, werd het goed ontvangen. Het kwam weloverwogen over en was navolgbaar.

Terwijl ik dit aanschouwde moest ik denken aan hoe de indianen volgens een oude traditie besluiten nemen. Voorafgaand aan het besluit worden de windrichtingen afgelopen: Het oosten staat voor de materie, dat wat zich voordoet: hoe staan we ervoor, hoe is de situatie, wat zijn de feiten. Het zuiden staat voor de emotie die deze feiten oproepen: wat doet deze situatie met mij. In het westen worden de bevindingen geplaatst in de eigen traditie: wat betekent dit in de lijn van de geschiedenis, de context, ons doel. In het noorden tenslotte komt alles bij elkaar en neemt het hoofd het (wijze en weloverwogen) besluit.

Er staat een heel indrukwekkend filmpje op YouTube waarin het opperhoofd van een indianenstam zich overgeeft aan de Britten. Je hoort hem zijn besluit toelichten: hij vertelt wat aan de orde is (oost) en wat dit met hem doet (zuid). Dan draait hij zich letterlijk naar het westen om de voorouders aan te roepen. Tenslotte bedekt hij zijn hoofd als hij zich overgeeft en draait zich naar het noorden.

Neem even de tijd om te kijken. Ik kreeg er kippenvel van: Chief Joseph surrenders op You Tube - http://www.youtube.com/watch?v=YftdIU1zago

Ik wens alle blog-lezers veel weloverwogen besluiten in 2011.