woensdag 13 juni 2012

Introvert of extravert? Anders waardevol!


 
Soms lees je iets dat een paar weken blijft hangen. Ik had dat met een artikel in de ODE * (blad voor intelligente optimisten - wie wil daar niet bij horen), dat ging over het verschil in aanpak van extraverte en introverte mensen. De strekking was dat in onze maatschappij extraverte mensen over het algemeen meer gewaardeerd worden dan introverte en dat dit betekent dat introverte mensen vaak harder moeten werken om gezien te worden. Terwijl dat nu juist niet hun sterkste kant is.


Een sterke eerste indruk, kordaatheid, adremheid en humor doen het goed in onze beeldmaatschappij. Het wekt de verwachting van resultaatgerichtheid, iets dat het vandaag de dag ook goed doet. Mensen die even de tijd nodig hebben om na te denken, het niet altijd direct weten, wat meer secundair reageren, krijgen snel het stempeltje: onzeker of onzichtbaar of zoals mij laatst overkwam: mysterieus. Je moet aan je ‘brand’ werken, zichtbaar zijn en vindbaar. Dat is de trend, als je het niet doet wordt je overgeslagen. Jammer dan.


Jammer ja, want we laten zo veel kennis en kunde wegglippen. De formulie E=mc2 is ook niet bellend in de auto, of tijdens een receptie bedacht. Ik kom regelmatig heel slimme introverte mensen tegen, die koppig hun hoofd in de wind hebben gegooid, omdat ze moe werden van het almaar opboksen tegen het snelle en - in hun ogen vaak gelikte -extraverte type. ‘Niet zo handig om zo te reageren’ denken de extraverte mensen die dit lezen nu. Inderdaad niet, dat weten introverte mensen ook wel. Zij denken waarschijnlijk vaker over dit vraagstuk na  dan hun extraverte collega’s. Jung noemt als een belangrijk verschil tussen introverte en extraverte mensen dat het eerste type zich richt op de ‘zingeving van de gebeurtenissen die om hen heen wervelen’ , terwijl extraverte mensen ‘zich storten op de gebeurtenissen zelf’.


Introverte types voelen zich aangetrokken tot ‘de innerlijke wereld van gedachten en gevoelens’ en laden op in hun eentje. Extraverte types leven van activiteiten en laden op door onder de mensen te zijn. Als het extraverte referentiekader in een organisatie als waarheid wordt genomen, kunnen introverte mensen daarbinnen steeds meer in een kramp terecht komen. Als zij zich binnen hun werk onvoldoende kunnen opladen, zullen ze minder presteren dan verwacht.


De introverte mens bestaat niet, evenmin als De extraverte. In de Myer Briggs Type Indicator (MBTI)  worden bijvoorbeeld 8 introverte en 8 extraverte types onderscheiden. Wel is het interessant om eens na te gaan wat voor type in een bepaalde organisatie oververtegenwoordigd is en wat dat betekent voor collega’s die niet tot dat type behoren. In veel toppen van organisaties vind je extraverte mensen. Beide types zijn van waarde: als je niet opvalt zullen klanten je niet vinden, hoe goed je ook bent, maar wil je blijven ontwikkelen en vernieuwen, dan zul je ook denkers nodig hebben en hen de ruimte moeten geven om hun ideeën te ontwikkelen en te toetsen.

Op die manier leren samenwerken en samen beter worden is een prachtige uitdaging voor het diversiteitsbeleid van een organisatie!


Ter info voor de MBTI adepten: Mijn score was 5 jaar geleden I-5, S-23, F-25, P-17.







* Mei 2012. Citaten in dit stuk komen uit het artikel ‘De kracht van kalmte’ van Susan Cain, p.30.

Unbalanced Rock

Unbalanced Rock
Dubbelzinnigheid als startpunt voor organiseren: beweging en stevigheid