In veel
kersttoespraken wordt de eindejaarstijd een 'bezinningstijd' genoemd. Een tijd om stil
te staan, na te denken, inspiratie op te doen. Velen zeggen vervolgens, dat we er daarna weer volop tegenaan kunnen.
Ik zou
onszelf toe willen wensen dat we ook in drukke tijden de moed hebben om
stil te staan en ons te bezinnen. En dan niet in je eentje, zoals onder de kerstboom,
maar samen met collega’s en leidinggevenden. Veel vraagstukken waar we mee geconfronteerd worden zijn niet even snel, of in je
eentje op te lossen. Het zijn 'Trage Vragen', vragen waarvan de oplossingsrichting
zich pas gaat tonen als je ze open en samen onderzoekt. Vragenstukken waar je de juiste woorden nog voor moet vinden, die je letterlijk nog moet be-zinnen. In deze tijd van de kant-en-klaar producten is dat even wennen.
Om een
beetje in de stemming te komen heb ik dit kerstverhaal uit de oude doos
gehaald. Het is nog steeds geldig!
Kerstverhaal
Met de
laatste nieuwsberichten over de bezuinigingen, oorlogen, het toenemend aantal
arme gezinnen en het vervuilde milieu, nog nagonzend in mijn hoofd, ging ik op
zoek naar kerstcadeautjes.
Ik kwam
geheel toevallig in een heel klein straatje terecht. De enige lantarenpaal die
er stond, scheen een diffuus licht over de straatstenen. Aan de linkerkant zag
ik de etalage van een piepklein winkeltje. Ik werd nieuwsgierig en besloot de
deur te openen en naar binnen te gaan. Een klein belletje kondigde mijn
binnenkomst aan en weldra verscheen er een prachtige engel achter de toonbank.
Voordat
ik mijn verbazing helemaal te boven was, vroeg de engel waarmee hij mij van
dienst kon zijn. Maar ik wist eigenlijk niet wat hij verkocht. "Oh",
zei de Engel "wij verkopen alles waar mensen gelukkig van worden. Al je
wensen kunnen wij vervullen".
"Verkopen
jullie dat?" vroeg ik na een korte stilte. "Ja”, antwoordde de engel
“wij verkopen alles waar mensen gelukkig van worden. Je kunt alles vragen".
Met de
nieuwsberichten nog in mijn achterhoofd, zei ik: "nou dan wil ik graag met
ingang van morgen een beter leven voor arme gezinnen, genezing voor zieke
mensen en wereldvrede en een schoon milieu."
De engel
keek mij aan met een prachtige en innemende glimlach en hij legde zijn hand op
de mijne. Toen antwoordde hij: "Ach, je hebt het verkeerd begrepen. Bij
zo’n wens kan ik je niet helpen.
Wij
verkopen hier namelijk geen eindproducten, wij verkopen alleen maar zaden"
Veel
plezier, samen met je collega’s, met het be-zinnen van de trage vragen die in 2013 op jullie pad komen!
 |
| uit de beeldencollectie van Jurga, tentoonstelling Uzerche, zomer 2012 |
