Soms lees je iets dat een paar weken blijft hangen. Ik had
dat met een artikel in de ODE (blad
voor intelligente optimisten - wie wil daar niet bij horen), dat ging over het
verschil in aanpak van extraverte en introverte mensen. De strekking was dat in
onze maatschappij extraverte mensen over het algemeen meer gewaardeerd worden
dan introverte en dat dit betekent dat introverte mensen vaak harder moeten
werken om gezien te worden. Terwijl dat nu juist niet hun sterkste kant is.
Een sterke eerste indruk, kordaatheid, adremheid en humor
doen het goed in onze beeldmaatschappij. Het wekt de verwachting van
resultaatgerichtheid, iets dat het vandaag de dag ook goed doet. Mensen die
even de tijd nodig hebben om na te denken, het niet altijd direct weten, wat
meer secundair reageren, krijgen snel het stempeltje: onzeker of onzichtbaar of
zoals mij laatst overkwam: mysterieus. Je moet aan je ‘brand’ werken, zichtbaar
zijn en vindbaar. Dat is de trend, als je het niet doet wordt je overgeslagen.
Jammer dan.
Jammer ja, want we laten zo veel kennis en kunde wegglippen.
De formulie E=mc2 is ook niet bellend in de auto, of tijdens een receptie
bedacht. Ik kom regelmatig heel slimme introverte mensen tegen, die koppig hun
hoofd in de wind hebben gegooid, omdat ze moe werden van het almaar opboksen
tegen het snelle en - in hun ogen vaak gelikte -extraverte type. ‘Niet zo
handig om zo te reageren’ denken de extraverte mensen die dit lezen nu.
Inderdaad niet, dat weten introverte mensen ook wel. Zij denken waarschijnlijk
vaker over dit vraagstuk na dan hun
extraverte collega’s. Jung noemt als een belangrijk verschil tussen introverte
en extraverte mensen dat het eerste type zich richt op de ‘zingeving van de
gebeurtenissen die om hen heen wervelen’ , terwijl extraverte mensen ‘zich
storten op de gebeurtenissen zelf’.
Introverte types voelen zich aangetrokken tot ‘de innerlijke
wereld van gedachten en gevoelens’ en laden op in hun eentje. Extraverte types
leven van activiteiten en laden op door onder de mensen te zijn. Als het
extraverte referentiekader in een organisatie als waarheid wordt genomen,
kunnen introverte mensen daarbinnen steeds meer in een kramp terecht komen. Als
zij zich binnen hun werk onvoldoende kunnen opladen, zullen ze minder presteren
dan verwacht.
De introverte mens
bestaat niet, evenmin als De
extraverte. In de Myer Briggs Type Indicator (MBTI) worden bijvoorbeeld 8 introverte en 8
extraverte types onderscheiden. Wel is het interessant om eens na te gaan wat
voor type in een bepaalde organisatie oververtegenwoordigd is en wat dat
betekent voor collega’s die niet tot dat type behoren. In veel toppen van
organisaties vind je extraverte mensen. Beide types zijn van waarde: als je
niet opvalt zullen klanten je niet vinden, hoe goed je ook bent, maar wil je
blijven ontwikkelen en vernieuwen, dan zul je ook denkers nodig hebben en hen
de ruimte moeten geven om hun ideeën te ontwikkelen en te toetsen.
Op die manier leren samenwerken en samen beter worden is een
prachtige uitdaging voor het diversiteitsbeleid van een organisatie!
Ter info voor de MBTI adepten: Mijn score was 5 jaar geleden
I-5, S-23, F-25, P-17.
